Kortgeleden kreeg ik de eer een foto schilderij van Stig Broeckx te maken, voor zijn sponsoractie tijdens de Hel van de Kempen; de opbrengst van het werk gaat naar het HersenStrijd Fonds, waarvan Stig ambassadeur is. Vanaf het moment dat ik betrokken raakte, was ik geïnspireerd door het verhaal van Stig. En vanaf dat moment wist ik ook: Stig en Marlies gaan – hoe dan ook – een eigen exemplaar ontvangen. Met de hulp van zijn vader en moeder, Peter en Marie-An, is dat gelukt; gisteren ging ik er op bezoek.
Eindelijk eens rustig bijpraten
Toen ik betrokken raakte bij het HersenStrijd Fonds, zei de naam ‘Stig Broeckx’ me eerlijk gezegd helemaal niets. Lang geleden was ik een echte wielerliefhebber, maar de laatste jaren – vooral na de komst van onze kinderen – was daar niet zo veel meer van over.
Na het lezen van de vele verhalen over Stig op internet, en het zien van diverse video’s met indrukwekkende beelden, realiseerde ik me echter dat Stig toch wel een heel bijzondere naam heeft in wielerland, met name vanwege zijn wilskracht, optimisme, en doorzettingsvermogen.
Al snel had ik dan ook tientallen vragen die ik hem wilde stellen, maar bij onze eerste ontmoetingen was daar eigenlijk nauwelijks tijd voor. Op deze vrijdag, toen ik op bezoek ging bij Stig en Marlies om enkele doeken te laten signeren, was daar eindelijk de mogelijkheid om eens rustig bij te praten.
En voordat ik het wist, waren er al ruim twee uur voorbij. Het was net of ik deze mensen al jaren kende, wat een warme gastvrijheid. En wat een mooie verhalen; niet alleen over de carrière van Stig, maar ook over de manier waarop hij zijn leven invulling geeft, en de liefde die inmiddels tussen hem en zijn Marlies is gaan groeien. Wat een bijzonder stel.
Canvasdoek als verrassing
Toen ik door Ruud Segers van het HersenStrijd Fonds werd gevraagd om een foto schilderij van Stig te maken, voor zijn sponsoractie tijdens de Hel van de Kempen, stond voor mij al vast: Stig en Marlies zouden ook zo’n canvasdoek krijgen om aan de muur te hangen.
Met Marlies maakte ik een afspraak voor een bezoek, en Peter, de vader van Stig, wilde graag de kosten van het materiaal voor zijn rekening nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Ondanks dat ik tijdens mijn ontmoetingen met Stig het ‘geheim’ eigenlijk niet echt goed kon bewaren, leek het toch als een grote verrassing te komen. Hij keek ontzettend blij toen ik met het pakket binnen kwam, en heeft het met plezier uitgepakt.