Over Matjoo!

Wie is Matjoo en wat zijn het digitaal lab en de kunstgalerie

Het was 1998. Na drie jaar ICT verdiende ik een ton per jaar. Voor de deur stond een strakke Coupé. Toch was ik niet blij. Sterker, ik was doodongelukkig. Ik nam ontslag, verkocht mijn huis, en ging een jaar op reis. Dát was het keerpunt in mijn leven. Sinds die tijd doe ik alleen nog maar wat ik écht leuk vind. Parttime: maximaal twee tot drie dagen in de week. Ik ben Marc Bijl, webdesigner, vormgever, fotograaf en kunstenaar.


Hemel op aarde

Het begin van mijn leven ging eigenlijk als vanzelf. Ik had leuke vrienden, deed graag aan sport, en kon makkelijk leren. Toen ik 21 jaar was, studeerde ik af aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven. Niet veel later had ik ook het papiertje van de Radboud Universiteit in Nijmegen op zak.

Er was zelfs een bonus voor elke dag dat je niet ziek was

Het internetwerd snel populair, en de banen lagen voor het oprapen. Net als mijn studievrienden begon ik in de ICT, bij PinkRoccade. En net als zij kreeg ik een auto van de zaak. Een laptop van de zaak. Een mobiel van de zaak… Nou ja, eigenlijk alles van de zaak. Ik verdiende bijna een ton per jaar, en kreeg een bonus voor alles wat los en vast zat; er was zelfs een bonus voor elke dag dat je niet ziek was. Ja, je leest het goed, het bestond écht: de hemel op aarde.

digitaallab kunstgalerie carriere pak stropdas horloge

Kansloze ratrace

Toch was ik doodongelukkig. Ik kon er de vinger niet op leggen, maar ik vond het allemaal verdomd eng. Alles draaide om carrière maken en geld verdienen. Oh ja, en leaseauto’s uitzoeken. Om mee in de file te staan.

Het voelde als een soort ratrace.

Een ratrace geeft aan dat iemand bezig is met een reeks eindeloze of nutteloze handelingen, die geen uitzicht bieden op resultaat. Net als een rat die probeert te ontsnappen, terwijl deze schijnbaar doelloos in een tredmolen loopt.
– Vrij naar: Wikipedia –

Het leek eindeloos. Doelloos. Nutteloos. Compleet kansloos. En het ergste was, ik wist niet wat ik eraan moest doen.

Als het vuur gedoofd is

Op een mooie zaterdag in de lente van 1998, luisterde ik voor de zoveelste keer naar het nummer “Als het vuur gedoofd is” van Acda & De Munnik. Ik zong mee, zo hard als ik kon.

Reizen kan niet meer, dat had ie mooi gedacht,
ja, reizen terug naar huis, want er wordt met ’t eten gewacht.
– Acda & De Munnik –

Even later, onder de douche, realiseerde ik me dat het tijd was voor verandering. Het besluit werd genomen; ik nam ontslag, verkocht mijn appartement, regelde een rugzak, en vertrok voor een jaar naar Nieuw Zeeland en Australië.

Met een toilettas en slechts een handjevol kleren op zak, beleefde ik verreweg het mooiste jaar van mijn leven. Méér had ik blijkbaar dus niet nodig. En als bonus ontmoette ik in Nieuw Zeeland mijn vrouw Michelle. Nu, 25 jaar later en nog steeds gelukkig samen, zijn we de trotse ouders van Selma en Toby.

digitaallab kunstgalerie trouwfoto michelle marc selma toby v

Van fotografie naar webdesign

Behalve Michelle ben ik tijdens mijn reis ook mezelf tegengekomen. Toen ik met 5.000+ analoge foto’s thuiskwam, wist ik het: ik moest en zou iets met beeld gaan doen. Precies op het moment dat ik opnieuw in de ratrace dreigde te belanden – het was eind 2000 en mij werd ‘op termijn’ een miljoen euro in aandelen beloofd – kreeg ik de kans om een professionele website te maken. Vanaf dat moment was het duidelijk: ik wilde webdesigner worden.

Eerst New Oceans, toen Marc Bijl

Het maken van websites begon eigenlijk als hobby. Maar, zonder dat ik het in de gaten had, werd het meer dan dat. Op 15 november 2008, precies 10 jaar nadat ik op reis was gegaan, startte ik een bescheiden bureautje voor visuele communicatie: New Oceans.

Man cannot discover new oceans,
unless he has the courage to lose sight of the shore.
– Andre Gide –

New Oceans ontstond uit passie en talent. Weinig meer, en niets minder. Er ontstond een portfolio, en langzaam maar zeker begon ik zelfs mijn eigen stijl te ontwikkelen. Ik werd liefhebber van het minimalisme, en de kunst van het weglaten nam steeds vastere vormen aan in mijn werk. Inmiddels werk ik al zo’n 16 jaar voor het midden- en kleinbedrijf in Brabant en Limburg. Inmiddels gewoon onder de naam Marc Bijl. Dat blijkt in de praktijk een stuk handiger.

digitaallab kunstgalerie logo superstudios heerlen

Het ontstaan van Matjoo!

In 2019 overleed mijn vader onverwacht. Door zijn dood ging ik nadenken over ‘de zin van het leven’. Matjoo! was zijn bijnaam voor mij – het betekent ‘beste vriend’. Ik merkte dat ik behoefte had aan drie dingen:

  • het uitvoeren van creatieve ideeën
  • het inspireren van onze kinderen
  • het bijdragen aan de maatschappij

Zo ontstond naast mijn werk als webdesigner een nieuwe passie: het maken van digitale kunst. Ik begon met Image Paintings – digitale schilderijen van topsporters in een waterverf-stijl.

wout van aert kunstwerk fotoschilderij canvasdoek baklijst

Recent zijn daar de City Light Maps bijgekomen: stadsplattegronden die eruitzien als nachtelijke luchtfoto’s. Met deze kunst wil ik laten zien dat er meer is dan presteren en geld verdienen. Een deel van de opbrengst gaat naar goede doelen, waaronder het HersenStrijd Fonds.

Thuis in het Mergelland

Mijn uitvalsbasis is Simpelveld, de Poort van het Mergelland. Na diverse omzwervingen (ik woonde in Boxtel, Nijmegen, ‘s-Hertogenbosch, Geldrop en Heerlen), ben ik hier terecht gekomen. Te voet ga ik er regelmatig op uit met Michelle en de kinderen. Op de fiets ben ik het liefst alleen. Ik hijs me dan in mijn wielerkleren, en rijd me het snot voor ogen. Met veel plezier!

digitaallab kunstgalerie wielrennen koga simpelveld limburg

Door mijn werk als Matjoo! te signeren, leeft mijn vader via mijn kunst een beetje voort. Want uiteindelijk gaat het niet om wat je bereikt, maar om wat je achterlaat.